Bedrijfsarts en Psycholoog: Wanneer Mogen Ze Contact Opnemen?
De vraag of een bedrijfsarts contact mag opnemen met een psycholoog is complex en hangt af van verschillende factoren, met name de toestemming van de werknemer en de strikte regels rondom privacy en medisch geheimhoudingsplicht. Dit artikel zal deze kwestie vanuit verschillende perspectieven benaderen, van specifieke situaties tot algemene principes, om een volledig en begrijpelijk beeld te schetsen voor zowel leken als professionals.
Specifieke Situaties: Voorbeelden van Contact en Gevolgen
Laten we beginnen met enkele concrete voorbeelden. Stel, een werknemer meldt zich ziek wegens burn-out. De bedrijfsarts vermoedt dat psychologische begeleiding nodig is en wil overleggen met de psycholoog die de werknemer behandelt.Mag dit? Nee, niet zonder expliciete, schriftelijke toestemming van de werknemer. De WGBO (Wet geneeskundige behandelingsovereenkomst) is hierbij doorslaggevend. Zonder deze toestemming is het delen van medische informatie een schending van de privacy en het beroepsgeheim.
Een ander scenario: de werknemer geeft toestemming voor overleg, maar specificeert dat alleen informatie over de prognose en geschiktheid voor aangepast werk gedeeld mag worden. De bedrijfsarts wil echter ook details over de behandelmethode weten.Wat dan? De bedrijfsarts is gebonden aan de grenzen die de werknemer heeft gesteld. Het overschrijden daarvan is onacceptabel en kan juridische consequenties hebben.
Een derde voorbeeld: de werknemer weigert toestemming, maar de bedrijfsarts is bezorgd over de veiligheid van de werknemer op de werkvloer.Wat zijn de mogelijkheden? In dergelijke uitzonderlijke gevallen kan een afweging gemaakt moeten worden tussen de privacy van de werknemer en de zorgplicht van de bedrijfsarts; Dit vereist een zorgvuldige juridische beoordeling en kan mogelijk zelfs een melding bij de Autoriteit Persoonsgegevens (AP) noodzakelijk maken.
Gevolgen van onrechtmatig contact:
- Juridische sancties: Boetes en schadeclaims zijn mogelijk bij schending van de privacywetgeving en het beroepsgeheim.
- Vertrouwensbreuk: Het vertrouwen tussen werknemer, bedrijfsarts en psycholoog kan ernstig beschadigd worden.
- Behandelingsverstoring: Een onjuiste informatie-uitwisseling kan de psychologische behandeling negatief beïnvloeden.
Algemene Principes: Wet- en Regelgeving
De kern van de kwestie ligt in de balans tussen de plichten van de bedrijfsarts (o.a. zorgplicht en re-integratie) en de rechten van de werknemer (o.a. recht op privacy en medisch geheimhoudingsplicht). De volgende wetten en regelgevingen zijn van cruciaal belang:
- WGBO (Wet geneeskundige behandelingsovereenkomst): Deze wet regelt de rechten en plichten van patiënten en zorgverleners, inclusief het beroepsgeheim.
- AVG (Algemene Verordening Gegevensbescherming): Deze verordening beschermt de persoonsgegevens van de werknemer, inclusief medische gegevens.
- Beroepscodes: Zowel bedrijfsartsen als psychologen zijn gebonden aan strikte beroepscodes die de geheimhoudingsplicht benadrukken.
De Werkwijzer Gegevensuitwisseling tussen psycholoog en bedrijfsarts, ontwikkeld door de NVAB (Nederlandse Vereniging van Bedrijfsartsen) en het NIP (Nederlands Instituut van Psychologen), biedt praktische richtlijnen voor het delen van informatie. Deze werkwijzer benadrukt het belang van expliciete, schriftelijke toestemming van de werknemer en het minimaliseren van de gedeeld informatie tot wat strikt noodzakelijk is voor de re-integratie.
Verschillende Perspectieven: Bedrijfsarts, Psycholoog, Werknemer
De situatie wordt nog complexer als we de verschillende perspectieven bekijken:
Perspectief Bedrijfsarts:
De bedrijfsarts heeft een zorgplicht ten aanzien van de werknemer en moet alles in het werk stellen om de re-integratie te bevorderen. Informatie van de psycholoog kan hierbij essentieel zijn. Echter, de bedrijfsarts is gebonden aan de wet- en regelgeving en mag geen medische informatie opvragen of delen zonder expliciete toestemming.
Perspectief Psycholoog:
De psycholoog is gebonden aan het beroepsgeheim en mag geen informatie delen zonder toestemming van de patiënt; Een goede samenwerking met de bedrijfsarts kan de re-integratie bevorderen, maar de privacy van de patiënt staat altijd voorop.
Perspectief Werknemer:
De werknemer heeft recht op privacy en medisch geheimhoudingsplicht. De werknemer moet zelf beslissen welke informatie gedeeld mag worden en met wie. Duidelijke communicatie en een goed begrip van de wet- en regelgeving zijn hierbij essentieel.
Knelpunten en Oplossingen
In de praktijk ontstaan vaak knelpunten. Psychologen zijn soms terughoudend om informatie te delen, terwijl bedrijfsartsen deze informatie juist nodig hebben voor hun werk. Dit kan leiden tot vertragingen in de re-integratie. Een open communicatie tussen alle betrokkenen, met respect voor de privacy van de werknemer, is cruciaal. De expliciete, schriftelijke toestemming van de werknemer, samen met een duidelijke omschrijving van de te delen informatie en het doel ervan, kan veel misverstanden voorkomen.
Conclusie: Samenwerking en Transparantie
Een bedrijfsarts mag alleen contact opnemen met een psycholoog met de expliciete, schriftelijke toestemming van de werknemer. De WGBO, AVG en de beroepscodes van beide professionals bepalen de juridische en ethische kaders. Een succesvolle samenwerking tussen bedrijfsarts en psycholoog vereist open communicatie, respect voor de privacy van de werknemer en een zorgvuldige toepassing van de wet- en regelgeving. Transparantie en duidelijke afspraken zijn essentieel voor een effectieve re-integratie en het welzijn van de werknemer.
Labels: #Psycholoog